Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Η Ζωή που θα μπορούσα να χα

Από μικρός ήμουν αρκετά ονειροπόλος. Όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρόν και πόσο είχε επηρεαστεί με κάτι που είχα κάνει ή πει. Μπορούσα να χαθώ για ώρα στο να φαντάζομαι μία εναλλακτική ζωή όπου ίσως να μην είχαμε μετακομίσει, ή είχαμε μία μικρή αδερφούλα ή είχαμε πάει τελικά εκεί που λέγαμε. Γενικά ήταν συχνό φαινόμενο σε όλη τη ζωή μου μέχρι πριν μερικά χρόνια. Και ίσως εξαιτίας αυτού να δημιούργησα τον αναλυτικό τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι.
Ο λόγος που με έφερε να σκεφτώ αυτό είναι μία σύντομη ονειροπόληση πριν από λίγο. Άφησα τον εαυτό μου να σκεφτεί πως θα ήταν αν δεν είχα χαθεί με την φοιτητική μου παρέα πέρσι, με το όλο σπάσιμο ποδιού, αλλά η φαντασία μου κόπηκε σύντομα με τη σκέψη ότι ήταν δύσκολη οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη. Από αυτό συνειδητοποίησα πως είχα πραγματικά πολύ καιρό να ονειροπολήσω, καθώς και ότι πλέον δεν το κάνω συχνά, αλλά απλά δέχομαι ότι κάτι έγινε όπως έγινε. Ήταν μεγάλη έκπληξη αυτό, γιατί κατάλαβα ότι άλλαξα σαν άνθρωπος. Ίσως η πρώτη τόσο σημαντική αλλαγή εδώ και χρόνια. Σίγουρα συνεχίζω να σκέφτομαι και να αναλύω όσα πιθανά αποτελέσματα μπορώ προβλέψω για κάθε τι που θέλω να κάνω, αλλά πλέον δεν ονειροπολώ. Έχω πραγματικά πολύ καιρό να χαθώ για ώρα σε εναλλακτικό κόσμο μου. Ίσως να ωρίμασα πια και να μη χρειάζομαι πλέον αυτές τις διεξόδους αλλά πιο πολύ φοβάμαι ότι έχω χαθεί τόσο στη ρουτίνα μου που δεν έχω χρόνο για ονειροπόληση. Το τι ισχύει μόνο ο χρόνος θα δείξει. Το σίγουρο είναι πως μεγαλώνω και δεν μ αρέσει καθόλου.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

PSP vs DS

Δεν ξέρω τι ιδέα έχει η SONY για τον λόγο που δεν πουλάει, πλέον, το PSP σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά πραγματικά η απάντηση είναι γελοία. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουν παιχνίδια βδομάδα παρα βδομάδα (τρία σύνολο τον τελευταίο μήνα;) για τη φορητή κονσόλα όταν συνήθως η λίστα για το DS μοιάζει με spam (joystiq). ΟΚ, είμαι και γω της φιλοσοφίας ποιότητα αντί για ποσότητα αλλά με σχεδόν μηδέν κυκλοφορίες πια ποιότητα; Πως μπορείς να πείσεις άτομα να πάρουν το PSP όταν σε όσους το έχουμε απλά σκονίζεται σε μία μεριά.  Και όχι μερικά DLC δεν μετράνε σαν κυκλοφορία παιχνιδιού. Ας ελπίσουμε ότι τα ανακοινωμένα για αργότερα παιχνίδια θα κυκλοφορήσουν κάποια στιγμή.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Τα ίδια και τα ίδια

Είμαι άτομο που συνηθίζω εύκολα σε αλλαγές στη ρουτίνα μου, αν και το μισώ όταν συμβαίνει. Για να ξεπεράσω τέτοια θέματα ακολουθώ ένα πρόγραμμα που σχεδόν πάντα με βοηθάει να ξεχνάω τις αλλαγές. Συνήθως εστιάζω σε όσα δεν έχουν αλλάξει. Αν σκεφτούμε πως είμαι άνθρωπος που γκρινιάζει συνέχεια πως δεν έχει χρόνο για τίποτα, αυτό μπορεί να είναι αρκετά εύκολο, τουλάχιστον στην αρχή. Απλά γεμίζω τον χρόνο μου με όσα δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ πριν και απλά προσπαθώ να κρατάω τη μέρα μου με πράγματα να κάνω. Αυτό μάλιστα λειτουργεί καθώς σιγά σιγά η «νέα» μου ρουτίνα γίνεται η κανονική ρουτίνα μου ξεχνώντας πως κάτι λείπει. Όταν όμως αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, και συνεχίζει κάτι να μου λείπει, ένα ταξιδάκι βοηθάει. Μπαίνοντας για λίγες μέρες σε κάτι τελείως διαφορετικό με βοηθάει να ξεχνάω πως κάτι έχασα και γυρνάω σπίτι ανανεωμένος έτοιμος για κάτι καινούριο. Αλλά όταν το ταξίδι δεν μπορεί να προκύψει προσπαθώ να κάνω πράγματα που ενώ παλιότερα μ’ άρεσαν, για κάποιον λόγω σταμάτησα να τα κάνω. Έτσι π.χ. παίζω παιχνίδια που δεν τερμάτισα χρόνια πριν. Τέλος επιδιώκω να βγω για καφέ με άτομα που έχω χαθεί. Αυτό το πρόγραμμα, αν και δεν πιάνει πάντα, σίγουρα βοηθάει να περάσεις εύκολα τις πρώτες μέρες.