Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Πώς να αποφεύγετε τα όπως και να χει δυσκολοπρόσιτα κουμπιά μου.

Γνωρίζω πόσο αυτάρεσκη φαίνεται αυτή η ανάρτηση αλλά ένα blog είναι κάτι το προσωπικό και έχω ήδη μιλήσει για τον εαυτό μου, τα ελαττώματά μου και για το πως λειτουργώ. Γιατί να αφήσω έξω και το τι με εκνευρίζει. (Επίσης έχω υποσχεθεί πως κάτι τέτοιες αναρτήσεις θα τις κάνω όπως πχ τα FAQ μου πριν).
Αν ρωτήσετε άτομα που με γνωρίζουν, αλλά όχι πολλά χρόνια, για το τι με εκνευρίζει, οι απαντήσεις είναι δύο:
α) Τίποτα! Δεν τον έχω δει ποτέ εκνευρισμένο.
β) Τα πάντα! Μα δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη χωρίς να ενοχληθεί.
Και όπως τα πάντα (αλλά και για όλους τους ανθρώπους) η αλήθεια είναι ανάμεσα.
Τα κυριότερα πράγματα που με εκνευρίζουν είναι (αν δεν ξεχνάω κάτι): Η υποκρισία (ακόμα και υποσυνείδητη), Το να γίνονται πράγματα χωρίς λόγο και αιτία (ή αν ο λόγος είναι να σπάσεις τα νεύρα μου ή να κάνεις πλάκα εις βάρος μου, ή να εξυψώσεις το εγώ σου), Η γενίκευση (αν και πέφτω και εγώ στην παγίδα), Η αέναη επανάληψη και τέλος το να μιλάς για πράγματα που δεν ξέρεις. Οτιδήποτε άλλο που μπορεί να εκνευρίζει πολύ κόσμο είναι λογικό να επηρεάζει και μένα αλλά αν δεν υπάρχουν σε μεγάλη συχνότητα τα παραπάνω συνήθως μπορεί να το πάρω σαν καλαμπούρι. Ακόμα υπάρχουν και πράγματα που δεν θέλω φίλοι μου να έχουν όπως να είναι επικριτικοί αλλά δεν θα με εκνευρίσουν απλά δεν θα είναι πλέον φίλοι μου. Ας αναλύσουμε:
Η υποκρισία ενοχλεί τους πάντες αλλά έχω συνειδητοποιήσει πως με ενοχλεί περισσότερο από, ας πούμε, να κάνεις απλά κάτι που είναι αντίθετο στην ιδιοσυγκρασία μου. Για παράδειγμα δεν έχω θέμα να θεωρείς πχ πως η τάδε ομάδα ανθρώπων είναι η καλύτερη και θα μας σώσει από την καταστροφή (όσο ανόητο και αν το θεωρώ) αλλά έχω θέμα να το πιστεύεις και να προσπαθείς να με πείσεις πως δεν υποστηρίζεις καμία τέτοια ομάδα συγκεκριμένα. Επίσης δεν με ενοχλεί να είσαι απίστευτα ακόλαστος ή πουριτανός αλλά θα με εκνευρίσει αν σε ενοχλήσει που είναι κάποιος άλλος αντίστοιχα ακόλαστος κτλ. (Εντάξει τα ψέματα και η απάτη δεν νομίζω πως χρειάζονται ανάλυση)
        Ο χρόνος μου άλλες φορές είναι αρκετός άλλες φορές δεν φτάνει για τίποτα αλλά το να αναλώνομαι σε οτιδήποτε δεν θα μου δώσει κάτι ή να κάνω συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων χωρίς λόγο με ενοχλεί απίστευτα. Εδώ το να μου δίνει κάτι μπορεί να είναι οτιδήποτε οπότε ακόμα και κάτι σαν το WoW εφόσον με διασκεδάζει δεν είναι κακό. Αλλά το να συζητάω για μαλακιές ή για πράγματα που δεν αποδεικνύονται ε έλεος. Αν διασκεδάζεις με αυτό διασκέδασε με κάποιον άλλο. Αν κάτι είναι έστω και ελάχιστα ενδιαφέρον ή αστείο ή περίεργο να το συζητήσουμε, αλλά το τι έγινε στη θεία σου την Κούλα που χασμουριέσαι ενώ το λες δεν χρειάζεται να το ακούσω. Όσο για την παρένθεση δεν νομίζω πως πρέπει να επεκταθώ. Προφανώς πρέπει να ψάξεις πρώτα τη λέξη φιλία στο λεξικό.
              Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλο και επειδή κάτι λειτούργησε σε σένα δεν θα λειτουργήσει σε μένα και το αντίθετο. Ευχαριστώ που μεταφέρεις την εμπειρία σου και ίσως δοκιμάσω τη συμβουλή σου αλλά έλεος δεν θα είναι σίγουρα και χωρίς αμφιβολία, αυτό που θα μου λύσει όλα μου τα προβλήματα. Εδώ εξαιρούνται πράγματα περί υγείας, διατροφής και διάφορες επιστήμες αλλά θέλω αποδείξεις. Έρευνες θα ναι; Πτυχίο αντίστοιχης σχολής; Όχι το ακολούθησα για μία εβδομάδα ή το είδα με τα μάτια μου. Ο όρος οπτική γωνία υπάρχει για κάποιον λόγο όπως και η στατιστική. Τέλος το ότι στατιστικές δείχνουν ότι 70-99% του πληθυσμού κάνει ή είναι κάτι σημαίνει πως υπάρχουν 1-30 στους  100 που δεν είναι ή κάνουν αυτό.
Αν ακολουθείται και το αγγλικό μου blog έχω μια ανάρτηση στην οποία (μεταξύ άλλων) αναφέρομαι στο πόσο μου αρέσει η αλλαγή και πόσο εύκολα βαριέμαι. Εδώ ο χρυσός κανόνας για πράγματα όπως το τέλειο αστείο είναι: Πρώτη φορά που θα το πεις είναι το τέλειο, το απίστευτο! Μα καλά πως το σκέφτηκες; Συγχαρητήρια! Τη δεύτερη θα γελάσω ίσως το ίδιο αλλά θα σταματήσω πιο σύντομα. Τρίτη θα γελάσω ή και όχι. Θα χαμογελάσω πάντως. Την τέταρτη ετοιμάσου για απαθές βλέμμα. Από την Πέμπτη και μετά, ετοιμάσου για αποδοκιμασία αρχικά με βλέμμα και μετά με προοδευτικά πιο εμφανή και λεκτικό τρόπο. Εδώ αναφέρομαι στο τέλειο ανέκδοτο, οπότε  για λιγότερο αστεία πράγματα ή άλλες πληροφορίες ποικίλης ύλης η περίοδος εύνοιας σταματάει στα δύο ακούσματα.
Τέλος μια από τις πιο συχνές εκφράσεις μου είναι το: «δεν έχω ιδέα». Στις αγαπημένες μου λέξεις συμπεριλαμβάνεται το νομίζω (ή συνώνυμα) και εδώ θα ήθελα και την γνώμη σου με αναφορά φυσικά στις πηγές σου. Βέβαια εντάξει δεν μιλάμε για προφανή αλλά προφανές δεν είναι το ίδιο για όλους. Προφανές όμως θεωρείται πάντα κάτι που έμαθες από μένα (το πόσες φορές μου επιστρέφεται η γνώμη μου/πληροφορία χωρίς να θυμούνται μάλιστα από πού το άκουσαν είναι γελοίο) όπως και κάτι που αναλύσαμε παλαιότερα. Τέλος κάτι που έμαθες από πηγή κοινή σε μένα. Ναι αν έμαθες κάτι για κοινό φίλο μας 99,9% θα το ξέρω. Απίστευτο, έτσι; Για πιο επιστημονικά θέματα, ε με συγχωρείς, αλλά το «μου φαίνεται» δεν γίνεται να είναι γνώμη σου αλλά κάτι που περιμένω από κάποιο ανίψι μου. Ακόμα και να μην ξέρω για τι μιλάς, εφόσον με ενδιαφέρει το θέμα δεν θα είναι καλύτερο να μου πεις την πηγή σου να το διαβάσω και εγώ; Το παιχνίδι σπασμένο τηλέφωνο έχουν λόγο που σκοτώνονται οι παιδαγωγοί να το παίζουμε στα νήπια. Επίσης πολύ σημαντικό αν νομίζω πως έχεις άδικο σε γνώμη σου για μένα, εφόσον δεν είσαι ψυχολόγος, λυπάμαι άλλα σχεδόν 25 χρόνια με τον εαυτό μου μετράνε πιο πολύ από 10 ή έστω 100 ώρες σε καφέδες, μπαρ, κρεβάτια, καναπέδες.
Ασχέτως με το τι με εκνευρίζει αν έχεις κάποιο θέμα ή κόλλημα με κάτι και σε ενοχλεί εντάξει φίλοι είμαστε και είμαι εδώ για να σε ακούσω άρα τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει και μίλα ελεύθερα. Ναι… και για 6η φορά. Απλά εφόσον θες τη γνώμη μου ετοιμάσου να την ακούσεις γιατί δεν είναι απαραίτητα αυτή που θες να ακούσεις. Δεν είμαστε εδώ γιατί ψάχνεις κόλακες ελπίζω αλλά γιατί θες την αλήθεια.
Τέλος έχω αποδεχτεί πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και άρα δεν απαιτώ να αλλάξει κανένας. Όλα τα παραπάνω εξάλλου μπορεί να τα έχεις σε μεγάλο ή μικρό βαθμό και ίσως αυτός ο βαθμός να μην φαίνεται στο σύνολο του χαρακτήρα σου. Επίσης μπορεί να βγαίνουν μόνο ορισμένες φορές. Αν ισχύει το τελευταίο προφανώς είναι κάτι που μπορείς να το δουλέψεις και γιατί όχι. Με το να εκνευρίζομαι βγάζω όλα αυτά που μισώ και είναι κάτι που δεν μ’ αρέσει. Οπότε αν με κάποιο άτομο συνηθίζω συχνά να βγάζω τον χειρότερο εαυτό μου δυστυχώς θα πρέπει να πω αντίο. Εξάλλου 7 δις κόσμο εκεί έξω κάτι άλλο θα βρούμε.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Control?

Αυτό που μ’ αρέσει στην ενασχόληση μου με τους υπολογιστές, νομίζω, είναι πιο πολύ ο έλεγχος που έχω πάνω τους. Δεν μπορώ να πω πως είμαι control freak, ίσως επειδή έχω μάθει πως δεν μπορείς να ελέγξεις πραγματικά τίποτα. Στους υπολογιστές όμως η ψευδαίσθηση είναι συνήθως απόλυτη, και συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να το πιστεύω. Τα άπειρα αρχεία, οι διάφοροι σκληροί δίσκοι που οργανώνονται ακριβώς όπως τους θέλω. Ένα τέλεια ελεγχόμενο οικοσύστημα. Όμως, όπως και σε κάθε ψευδαίσθηση, έρχεται η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Ένας ελαττωματικός σκληρός δίσκος, ένα καμένο τροφοδοτικό, μία χαλασμένη ψύχτρα και η τελευταία διέξοδος για απόλυτο έλεγχο αποτυγχάνει. Άλλα anyway. Την επόμενη φορά θα τα καταφέρω, σωστά;

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Freshly Leaked Rihanna!


Rihanna - Who's That Chick [NEW 2010] [ OFFICIAL CLIP ]
Ανέβηκε από marro_marro. - Δείτε τα πιο πρόσφατα επιλεγμένα μουσικά videos.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

The Horribly Slow Murderer with the Extremely Inefficient Weapon

Μία ανακάλυψη του αδερφού μου. Απίστευτο! :p

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Η Ζωή που θα μπορούσα να χα

Από μικρός ήμουν αρκετά ονειροπόλος. Όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρόν και πόσο είχε επηρεαστεί με κάτι που είχα κάνει ή πει. Μπορούσα να χαθώ για ώρα στο να φαντάζομαι μία εναλλακτική ζωή όπου ίσως να μην είχαμε μετακομίσει, ή είχαμε μία μικρή αδερφούλα ή είχαμε πάει τελικά εκεί που λέγαμε. Γενικά ήταν συχνό φαινόμενο σε όλη τη ζωή μου μέχρι πριν μερικά χρόνια. Και ίσως εξαιτίας αυτού να δημιούργησα τον αναλυτικό τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι.
Ο λόγος που με έφερε να σκεφτώ αυτό είναι μία σύντομη ονειροπόληση πριν από λίγο. Άφησα τον εαυτό μου να σκεφτεί πως θα ήταν αν δεν είχα χαθεί με την φοιτητική μου παρέα πέρσι, με το όλο σπάσιμο ποδιού, αλλά η φαντασία μου κόπηκε σύντομα με τη σκέψη ότι ήταν δύσκολη οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη. Από αυτό συνειδητοποίησα πως είχα πραγματικά πολύ καιρό να ονειροπολήσω, καθώς και ότι πλέον δεν το κάνω συχνά, αλλά απλά δέχομαι ότι κάτι έγινε όπως έγινε. Ήταν μεγάλη έκπληξη αυτό, γιατί κατάλαβα ότι άλλαξα σαν άνθρωπος. Ίσως η πρώτη τόσο σημαντική αλλαγή εδώ και χρόνια. Σίγουρα συνεχίζω να σκέφτομαι και να αναλύω όσα πιθανά αποτελέσματα μπορώ προβλέψω για κάθε τι που θέλω να κάνω, αλλά πλέον δεν ονειροπολώ. Έχω πραγματικά πολύ καιρό να χαθώ για ώρα σε εναλλακτικό κόσμο μου. Ίσως να ωρίμασα πια και να μη χρειάζομαι πλέον αυτές τις διεξόδους αλλά πιο πολύ φοβάμαι ότι έχω χαθεί τόσο στη ρουτίνα μου που δεν έχω χρόνο για ονειροπόληση. Το τι ισχύει μόνο ο χρόνος θα δείξει. Το σίγουρο είναι πως μεγαλώνω και δεν μ αρέσει καθόλου.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

PSP vs DS

Δεν ξέρω τι ιδέα έχει η SONY για τον λόγο που δεν πουλάει, πλέον, το PSP σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά πραγματικά η απάντηση είναι γελοία. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουν παιχνίδια βδομάδα παρα βδομάδα (τρία σύνολο τον τελευταίο μήνα;) για τη φορητή κονσόλα όταν συνήθως η λίστα για το DS μοιάζει με spam (joystiq). ΟΚ, είμαι και γω της φιλοσοφίας ποιότητα αντί για ποσότητα αλλά με σχεδόν μηδέν κυκλοφορίες πια ποιότητα; Πως μπορείς να πείσεις άτομα να πάρουν το PSP όταν σε όσους το έχουμε απλά σκονίζεται σε μία μεριά.  Και όχι μερικά DLC δεν μετράνε σαν κυκλοφορία παιχνιδιού. Ας ελπίσουμε ότι τα ανακοινωμένα για αργότερα παιχνίδια θα κυκλοφορήσουν κάποια στιγμή.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Τα ίδια και τα ίδια

Είμαι άτομο που συνηθίζω εύκολα σε αλλαγές στη ρουτίνα μου, αν και το μισώ όταν συμβαίνει. Για να ξεπεράσω τέτοια θέματα ακολουθώ ένα πρόγραμμα που σχεδόν πάντα με βοηθάει να ξεχνάω τις αλλαγές. Συνήθως εστιάζω σε όσα δεν έχουν αλλάξει. Αν σκεφτούμε πως είμαι άνθρωπος που γκρινιάζει συνέχεια πως δεν έχει χρόνο για τίποτα, αυτό μπορεί να είναι αρκετά εύκολο, τουλάχιστον στην αρχή. Απλά γεμίζω τον χρόνο μου με όσα δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ πριν και απλά προσπαθώ να κρατάω τη μέρα μου με πράγματα να κάνω. Αυτό μάλιστα λειτουργεί καθώς σιγά σιγά η «νέα» μου ρουτίνα γίνεται η κανονική ρουτίνα μου ξεχνώντας πως κάτι λείπει. Όταν όμως αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, και συνεχίζει κάτι να μου λείπει, ένα ταξιδάκι βοηθάει. Μπαίνοντας για λίγες μέρες σε κάτι τελείως διαφορετικό με βοηθάει να ξεχνάω πως κάτι έχασα και γυρνάω σπίτι ανανεωμένος έτοιμος για κάτι καινούριο. Αλλά όταν το ταξίδι δεν μπορεί να προκύψει προσπαθώ να κάνω πράγματα που ενώ παλιότερα μ’ άρεσαν, για κάποιον λόγω σταμάτησα να τα κάνω. Έτσι π.χ. παίζω παιχνίδια που δεν τερμάτισα χρόνια πριν. Τέλος επιδιώκω να βγω για καφέ με άτομα που έχω χαθεί. Αυτό το πρόγραμμα, αν και δεν πιάνει πάντα, σίγουρα βοηθάει να περάσεις εύκολα τις πρώτες μέρες.